Uncategorized

หากมองแบบผิวเผินแล้ว การฝึกบูจินกันหลายๆครั้งจะดูเหมือนกัน ท่าที่ฝึกก็เป็นท่าเดิมๆ ไม่ว่าจะเป็นการรับการจู่โจม หรือ ukemi ท่ายืน ท่าพื้นฐาน หรือท่าที่ปรับจากท่าพื้นฐาน (henka) ผู้ฝึกอาจรู้สึกว่าไม่ก้าวหน้าอะไร นั่นไม่ใช่เพราะเราฝึกแต่สิ่งเดิมๆ แต่เป็นเพราะการฝึกของเรายังมาไม่ถึงจุดที่จะเราจะเข้าใจ ผู้สอนวิชาบูจินกันล้วนต้องการให้ลูกศิษย์มีฝีมือที่ก้าวหน้า มันเป็นความภูมิใจที่ได้เห็นลูกศิษย์ของเราพัฒนาฝีมือขึ้นทีละขั้นๆ ไปบนเส้นทางที่ถูกต้อง แต่บางครั้งการเร่งรัดก็ไม่ใช่สิ่งที่สามารถทำได้ คุณคงไม่สามารถขี่จักรยานได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ขึ้นนั่งบนอานจักรยาน คุณคงไม่สามารถว่ายน้ำได้ตั้งแต่การลงน้ำครั้งแรก คุณคงไม่สามารถเข้าถึงปฐมฌานในการนั่งสมาธิครั้งแรก การฝึกวิชาของบูจินกันต้องอาศัยความอดทน ต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป หากโดดข้ามขั้นเร็วจนเกินไปในขณะที่พื้นฐานยังไม่แข็ง จะทำให้ไม่สามารถฝึกได้ดีในระดับที่สูงขึ้น นอกจากนี้บางครั้งคุณอาจต้องรอให้ร่างกายของคุณลืมสิ่งที่ผิดทิ้งไปก่อน เพื่อให้ร่างกายสามารถจดจำสิ่งที่ถูกเข้าไปได้ หลายครั้งที่ผมพยายามบอกลูกศิษย์ว่าจะต้องยืนอย่างไรจึงจะถูกต้อง ลูกศิษย์บางคนก็เหมือนจะเข้าใจ แต่พอผ่านไป 5 …