Bujinkan

หลายคนที่ทำงานอยู่คงทราบว่า ช่วงนี้ของปีเป็นช่วงเวลาของการขึ้นเงินเดือนและปรับเลื่อนตำแหน่ง ลูกน้องหลายท่านก็คงต้องลุ้นกันตัวโก่งว่าจะได้ปรับขึ้นเงินเดือนแค่ไหน ส่วนเจ้านายหลายท่านก็คงวุ่นวายใจไม่แพ้กันในการขึ้นเงินเดือนและเลื่อนตำแหน่งให้กับลูกน้อง  มันทำให้ผมย้อนคิดไปถึงในช่วงนี้ของปีที่แล้ว ซึ่งผมเองก็ลำบากใจในการจัดสรรตำแหน่งให้ลูกน้อง แต่แล้วในที่สุดผมก็ได้เลื่อนตำแหน่งให้ลูกน้องคนหนึ่งที่ไม่ได้มีศักยภาพโดดเด่นอะไรมาก และไม่ได้กระตือรือล้นในการทำงานสักเท่าไหร่ หลายคนคงสงสัยว่าทำไมผมจึงเลื่อนตำแหน่งให้ลูกน้องคนนั้น แม้แต่หัวหน้าผมเองก็ยังไม่ค่อยเห็นด้วยกับการตัดสินใจของผม จริงอยู่ที่ลูกน้องคนนั้นไม่ได้เก่งกว่าคนอื่นเท่าไหร่ และก็ไม่ได้ขยันทำงานมาก แต่การเลื่อนตำแหน่งในครั้งนั้นกลับทำให้เขากระตือรือล้นขึ้นมาก จากคนที่ทำงานไม่ค่อยได้ทำงาน กลับเร่ิมคิด เร่ิมวางแผน และริเร่ิมงานเอง จากคนที่เคยปฏิเสธงานตลอด กลับเริ่มเห็นคุณค่า เริ่มรู้ว่างานใดเป็นงานที่สำคัญต่อองค์กร และเริ่มผลักดันงานด้วยตัวเอง มองย้อนกลับไป ผมคิดว่าการตัดสินใจของผมไม่ได้เลยร้ายเสียทีเดียว  การเลื่อนสายในบูจินกันเองก็จะมีแนวคิดคล้ายๆกัน อาจารย์ของผมเคยเล่าให้ฟังว่าผู้ที่ได้รับการเลื่อนระดับมีอยู่ด้วยกัน 2 ประเภทด้วยกัน ประเภทแรกคือผู้ที่มีฝีมือที่คู่ควรกับสาย อีกประเภทหนึ่งคือผู้ที่ฝีมือยังไม่เข้าขั้นนัก แต่น่าจะสามารถพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น …